Tapas-drama & Koning van kantoren...

Vandaag komen twee steden van kantoren naar voren. Decibel en Smog. Voor de ervaren lezers onder ons zullen de volgende vergelijkingen zeer treffend zijn!
De derde dag alweer! Gisteravond zouden we met de hele groep (8 mensen) uit eten gaan samen met drie anderen uit het andere appartementencomplex omdat twee van hun jarig waren! Iemand van het project had ons Libanese tapas aangeraden dus we gingen op weg met twee tuk-tuk's om het andere groepje te treffen. We worden, na wat getwijfel en langzaam rijden van de chauffeurs afgezet in een straat en we lopen het eerste restaurant binnen waar tapas staat (want hoeveel tapasrestaurantjes zijn er in Phnom Penh?!)
Als we zitten en in de kaart kijken blijken de prijzen veel hoger dan beloofd.. Rob, de man van het project, had het over 3 dollar per persoon en een tafel eten zo vol dat ze het niet opkregen maar hier was het eten 6-10 dollar! Best duur voor Cambodja. We waren bang om verkeerd te zijn dus een belletje naar Rob werd gepleegd.. ja we zaten verkeerd.. dus het groepje van acht toeristen verliet schuivelend en schorvoetend de door gretige ogen bemande veel te moderde tent.
Gelukkig was aan de overkant van de straat ook een Libanese tapas (toeval) dus misschien was dat de goede Libanese tapas tent in Phnom Penh maar toen we hier iets twijfelende dan bij de vorige naar binnen treden hoorde we dat de andere groep al had besteld dus aanschuiven had geen zin meer.. Toen werd de tactiek om een even goede maaltijd bij deze tapas tent te krijgen en een super foto maken van ons zodat we de andere groep jaloers konden maken omdat wij het toch wel veel gezelliger hadden!
De eigenaar zat buiten op het terras en raakte meteen aan de praat met de vrijwilliger uit Parijs en zij regelde al snel 24 schaaltjes feta-olijvensalade, drie soorten humus waaronder een tonijn(!), koude moussaka, paprikasalade, grote falafel ballen met een super lekkere tajine saus en nog meer van dat soort lekkernijen! (Ik had een zelfgemaakte citroen ijsthee)
Die avond hebben we ook een dakterras ontdekt bij het zoeken naar een geschikt handdoekendroogrek!
De derde dag brak aan met een introductie in de Khmer en Cambodjaanse cultuur dus we werden met de tuk-tuk's gebracht naar het office van projects abroad waar we twee uur les kregen over alles van taal tot dresscode en van vrouw-man verhoudingen tot homoacceptatie waarna we weer geretourneerd werden voor de lunch in het appartement.
In de middag werd iedereen los opgehaald door hun eigen projectcoördinator dus toen mijn begeleider kwam werd ik ingeleid over de doelen van de lesgevende vrijwilliger (vooral Engelse les geven, dit was verassend) en hierna gingen we op weg naar de school waar we na twintig minuten aankwamen. Ik zag het al van een afstandje want het hele gebouw was groen en de binnenkant geel met rood! Een van de vorige vrijwilligers had geschilderd.
Ik ontmoette meteen de directeur die mij vertelde dat ik niveau twee ga lesgeven (niveaus 1-6 bestaan, zes is het best) aan kinderen van 8-10. Ook kan ik er voor kiezen om dagen in de week van half zes tot half zeven les te geven aan de meer gevorderde kinderen en volwassenen. Ik kreeg een klapper met dagverslagen van de andere vrijwilligers en een boekje met zinnen en plaatjes die de kinderen als lesboek gebruiken. Op het moment dat we wilden opstaan om in mijn klas mee te kijken klonk er een zoemer, pauze! Overal kinderen. Teacher! Teacher! High five! Hug! Play! Jumping rope! O my God you so tall!
Ik heb een paar andere docenten ontmoet en ook de vrouw in wiens klas ik ga lesgeven en na de pauze mocht ik mezelf voorstellen in de klas en een Meisje mocht me vragen in het Engels hoe oud ik was! (Ik dacht dat ze vroeg how are you dus in eerste instantie zei ik oh very Good! Toen ik realiseerde dat ze vroeg hoe oud ik was corrigeerde ik mezelf snel en schreef ik 18 op het bord! Volgens mij heb ik haar niet laten merken dat ik haar niet begreep dus het zelfvertrouwen is niet volledig weggevaagd bij de eerste woordenwisseling. Close one)
Na mijn voorstelronde mocht ik achterin zitten met Piseth, mijn coördinator, en hebben we het laatste drie kwartier van de dag meegemaakt. Ik was voor een klein uurtje niet in Phnom Penh maar in Decibel waar de vogels non stop overkwamen! Zie het filmpje: Dit speelde zich af in mijn klas maar tegelijk ook in alle andere klassen in de school!
Na deze belevenis en het nodige gehigh-five zat ik in de tuk-tuk met Piseth om een City-tour te krijgen. Ik had de gister al veel gezien maar toch was het interessant om alles te horen!
Na afloop van de tour heb ik met Vera, Sabrina en Romy (Duits, Duits, Belgisch/Nederlands) op het dakterras gezeten en weer eens opgemerkt hoe de zon hier om 18:00 al volledig onder is.
Om 19:00 was het diner en om 19:50 verliet iedereen het appartement om naar de night market te gaan. Met hetzelfde groepje zijn we eerst langs het andere appartementencomplex gereden om eerst Madeline op te halen die die middag was gearriveerd, en vervolgens reden we naar de night market!
Hier ontmoetten we de rest en zijn we over de markt gaan lopen, waar om de vijf minuten een nieuw Cambodjaanse meezinger werd opgezet en er dus ook iemand op een podiumpje klom om best mooi of gewoon niet goed mee te zingen! De sfeer was er dus :)
Toen we een uurtje hadden rondgekeken en bemerkten dat ze verkopers toch wel heel standvastig waren in hun prijzen (je moet hier altijd de helft afdingen) zijn we dezelfde route teruggereden op de tuk-tuk.
Nou moet u zich realiseren dat in Phnom Penh niemand fietst. Iedereen rijdt in auto,op motor, bromfiets of een andere rookbom dus voor ons westerlingen is de lucht gewoon smerig. Nou kun je mondmasker pakken in het appartement maar deze verdoezelen de rook en geuren maar minimaal, eigenlijk is het doel op straat om zo snel mogelijk niet meer op straat te zijn!
Thuisgekomen snel naar bed!
Wekker om 07:00 & 07:10!
Morgen voor het eerst leraar zijn!