31 & 1 okeuuber

1 oktober 2017 - Phnom Penh, Cambodja

Weekend!!! Eindelijk :) lekker dingen zien!
Om acht uur opgestaan en lekker relaxed ontbeten en gewacht op de tuk-tuk die ons met een koude cokosnoot smoothie na een twee uur lange rit afzette bij een berg met een gouden dingetje op de top :) 441 traptreden later kwamen we in een klein walhalla van oranje monniken, oude symboliek en duizend jaar oude ruïnes van tempels waar je gezegend kan worden in de echte tempels! Voor een dollar.
Met een prachtig uitzicht en een super groep (Vera, Romy, Madeline, Rob, Cris (van het project) en ik) zijn we over de bergtop gewandeld en hebben we Vietnam bewonderd, Phnom Penh bestudeerd en ons verwonderd over de uitgestrekte groene nep lijkende perfecte bomen :)
Afgedaald van de lange lange trap zijn we naar een leuk restaurantje in een oude koeien schuur gereden waar we voor $2,50 lekker hebben gegeten, soep en rijst met pork. Hierna reden we door naar de animal sanctuary waar we een groot hek binnentraden waarbinnen kleinere kooitjes stonden maar minder gevaarlijke dieren konden in de grote omheining gewoon loslopen! Net zoals een krokodil die langs de waterkant van het meertje lag waar wij ook langsliepen.. onze theorie: een vogel heeft een kleine krokodil opgetild uit hok, bedacht dat hij toch wel zwaar was en weer laten vallen..
Ook stijgers, beren, ossen, olifanten, slangen, pelikanen, slingerapen, otters, stekelvarkens, parkieten, adelaren, albino rendieren en allemaal andere kleine diersoorten zoals zwijnen en kleine op fretten lijkende beesten :)
Na deze bijzondere ervaring en de twee uur durende trip terug zijn we thuis gearriveerd waar een stralende kokkin broodjes met kip, ei en kerrie stond te tostiebakken in een tosti-ijzer met zoete- en gewone aardappel frietjes + ketchup en rijst :) Lekker gechild, beetje gewhatsappvideot en getoutubet alvorens te gaan slapen.
De volgende ochtend rustig wakker geworden en om acht uur ontbeten, waarna we de tuk-tuk naar de killing fields lieten voorrollen. Een trip van veertig minuten, verkort door het meenemen van een bluetoothboxje van yours truly Nykle Krijgsveld. De killing fields waren de aftermath van het s-21 gebouw en het museum was zeer interessant en indrukwekkend. Het Memorial gebouw, waar alle gevonden schedels en botten stonden opgesteld op 17 verdiepingen omdat op de 17de de rode Khmer Cambodja had overgenomen, was erg indrukwekkend. Toen ik mijn schoenen uitdeed en even binnen heb gestaan ben ik weer naar buiten gelopen en eerst tegen de klok in maar na driekwart rondje, na te bedenken dat met de klok mee beter was (ik moest denken aan Mekka), met de klok mee zeven rondjes gelopen om het Memorial. Ik weet niet waarom maar de stenen grond was zacht en koel en ik was even helemaal alleen in mezelf en het lopen van rondjes voelde helemaal goed. Toen de andere na vijf rondjes van mij naar buiten liepen ben ik ook gewoon nog twee rondjes doorgelopen :) het voelde goed zo.
Voor de mensen die graag willen voelen wat er gebeurt is maar nog niks weten en niet zomaar naar Cambodja reizen in de komende tijd is het leuk om "een herinnering uit de duisternis" door Him Sophy te beluisteren. Het is een stuk gemaakt om het lijden te laten horen.
Na een gezellige terug tuk met muziek kwamen we aan bij ons lunchplekje van de dag waar we eerder al hadden gezeten met de groep. Ik had gezien op een foto in het menu dat je voor $3 zes halte sandwiches met veel patatjes kreeg en Rob had gezegd dat het erg lekker was dus dat klonk super :) maar toen de desbetreffende tuna sandwich arriveerde stonden er twee miezerige halve broodjes omhoog te staan als de benen van zo'n magere hindu koe met ernaast letterlijk 15 patatjes zo dun dat zelfs macdonalds patat lijkt op Vlaamse frieten.. dus je begrijpt: Nykle had niet genoeg gegeten, hij in zijn beste cambodjaengels proberen uit te leggen dat het verspreiden van valse reclame in restaurants toch niet erg klantvriendelijk is maar het mocht niet baten: $1,50 voor een extra portie patatjes neergelegt.. ik ben huilend staan afrekenen.
Smiddags met Vera, Romy, Madeline en een Australische collega van Vera gezwommen in een hotel vlak bij :) weer zo'n moment waar we het allemaal koud hadden! Het komt vooral door de momenten na de harde regen waardoor het zeer afkoelt in de lucht.
Savonds heerlijk gegeten in appartement 3 omdat de kok van het hoofdappartement vrij had en savonds kwamen mensen van het rijsproject terug. Zij hadden echter een leuke maar zeer frustrerende trip achter de rug dus veel geklaag en gezucht en de kleine frustraties van iedereen kwamen naar boven en ik voelde me er niet prettig bij, het voelde als een beetje roddelend gezamenlijk praten over hoe het allemaal niet goed is.
Dus ik ben op een gegeven moment weggelopen omdat ik ook heel moe begon te worden en terwijl ik terugliep had ik het gevoel dat ik wat moest doen dus ik heb het project gecontacteerd en even verteld over de situatie en over dat ik me er niet goed bij voel. Dit voelde enerzijds vervelend omdat het als klikken voelde maar aan de andere kant wilde ik toch wat van mijn hart laten.
Lang verhaal kort, de meisjes van het reisproject hebben morgenochtend een gesprekje, wij hebben de reguliere avondmeeting, en morgen weer gewoon: naar school.

Slaap lekker :*

We hebben geen bami gegeten.

Foto’s

2 Reacties

  1. Britte:
    1 oktober 2017
    Ah neeeee, geen bami?! :(
  2. Sophie:
    2 oktober 2017
    Dat je niet dood bent gegaan door al die trappen! Maar aan de foto's te zien was het het waard